zondag 2 december 2012

Waarheid


Gisteren stond ik, naakt met gympen aan, op mijn cadeau gekregen crosstrainer. Daar zit zo’n apparaatje bij dat alles meet: tijd, afstand, hartslag, calorieën en nog meer bijzonderheden die ik niet begrijp. In sportscholen kunnen ze erg ingewikkeld doen over allerlei gegevens waar je niks aan hebt, behalve zorgen.
Onlangs las ik een discussie op internet. Ik kon het niet volgen, ben maar een eenvoudige jongen, dus las ik vol bewondering de pogingen om uit te leggen hoe een goede elevatorpitch tot stand komt. Dat is geen sinecure. Ik moet namelijk  werken vanuit mijn authentieke ambitie, waarmee ik doelen ga stellen en ook implementeren. Het cultiveren gebeurt door het voortdurend fine-tunen van mijn ambitie, die ik vanuit mijn droom en passie heb geformuleerd. Het cultiveren en managen van mijn authentieke brandstatement levert dan vanzelf klanten op. Het leven is hard, maar dat laatste wekte mijn interesse: klanten wil iedereen wel en dat het vanzelf gaat is mooi meegenomen. Aan de slag dus!
Bij het werken vanuit mijn authentieke ambitie begin ik zenuwachtig te worden, want die ambitie weet ik wel, maar is hij authentiek? Ben ik wel authentiek? Kom op, natuurlijk wel, maak je geen zorgen, gewoon nu doelen stellen, no problem, hup, schrijf ik zó op. Maar nu: implementeren! Heeft u wel eens uw authentieke ambitie geïmplementeerd? Dan heb ik uw rustgevende advies nodig, want mijn zenuwen maken nu plaats voor een alles verlammende onzekerheid. Bedrijven implementeren ingewikkelde computersystemen en daar doen ze een half jaar over, maar hoe implementeert een mens? Niet zeuren, nu gewoon die ambities fine- tunen. Ik schrijf ze nog maar eens op, nog finer en als ze op hun finest zijn: mijn brandstatement cultiveren. En managen. Oh nee, eerst de ambitie  vanuit mijn droom en passie formuleren, anders wordt het niks!
Ik ben nu volkomen van de kaart en bel in paniek een coach die me kan helpen de kluwen te ontwarren. Na een uurtje gestotter en gestamel mijnerzijds maakt de coach me duidelijk wat ik moet doen: weten wat ik wil en dat uitdragen. Opgelucht verbreek ik de verbinding, het blijkt heel eenvoudig te zijn: een waarheid als een koe!
Gerard Reve zei ooit: “je kan pas de waarheid van iets kennen als je er tegelijkertijd de belachelijkheid van inziet”.
Ik kijk met verwondering naar de alchemisten die de waarheid in poëzie weten om te zetten. Alleen door het niet al te serieus te nemen kan ik die waarheid ontdekken.
Ga maar eens naakt met gympen op een crosstrainer staan, dan weet u precies wat ik bedoel.